Czasem nic już nie można zrobić

Bezsilność najgorsza zmora człowieka
każdy gdzieś przed nią cały czas ucieka
w dźwięki muzyki, w świat swych marzeń
ku przeszłości w stronę szczęśliwych wydarzeń

Ogarnia cię pustka, a siły opuszczają
piękne chwile tak szybko się rozmywają
Serce pęka, łzy leją się potokami
Bezsilność, z nią zawsze zostajemy sami

Dusisz się, pętla na szyi coraz ciaśniejsza
szansa ze się uwolnisz jest coraz mniejsza
Bezsilność przed nią już nie próbuję uciekać
Pozostało już tylko jedynie… czekać